พระธรรมตอนนี้พูดถึงมนุษยชาติตั้งแต่สมัยพระเจ้าทรงเรียกอับราฮัม และก่อตั้งชนชาติพิเศษของพระเจ้า เหตุการณ์ทำให้เราเห็นความแตกต่างระหว่างโลกของคนต่างชาติที่ไม่เชื่อเชื่อพระเจ้า กับคนยิว
ข้อที่ 18-23 เพราะว่าพระเจ้าทรงสำแดงพระพิโรธของพระองค์จากสวรรค์ต่อความหมิ่นประมาทของพระองค์และความชั่วร้ายนั้นบีบบังคับความจริง
พระเจ้าไม่เคยลงโทษอย่างไร้เหตุผล พระพิโรธของพระเจ้าเป็นผลโดยตรงของความหมิ่นประมาท การขาดการยำเกรงพระเจ้าและประพฤติความชั่วร้าย พระเจ้าเกลียดชังความบาป แต่พระเจ้ารักคนบาป และปรารถนาให้เขาได้รับความรอด อาจารย์เปาโลได้ต่อว่าชาวกรีกที่ปั้นรูปเคารพเป็นรูปสัตว์ แม้แต่เมืองโครินธ์ยังกราบไหว้รูปเคารพ พระองค์ทรงเสียพระทัยกับสิ่งที่มนุษย์ไม่เชื่อฟังเลือกทำตามใจตนเอง ทำให้เขาตกอยู่ในความบาปจึงเป็นเหตุที่พระเยซูต้องมาตายแทนมนุษย์ เพื่อมนุษย์จะมีชีวิตที่บริสุทธิ์
ข้อที่ 24-25 เหตุฉะนั้น พระเจ้าจึงทรงปล่อยเขาให้ประพฤติอุลามกตามราคะตัณหาในใจของเขาให้เขากระทำสิ่งซึ่งน่าอัปยศทางกายต่อกัน เพราะว่าเขาได้เอาความจริงเรื่องพระเจ้ามาแลกกับความเท็จ และได้นมัสการและปรนนิบัติสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างไว้ แทนพระองค์ผู้ทรงสร้าง ผู้ซึ่งควรได้รับความสรรเสริญเป็นนิตย์
อาเมน
ความจริงมนุษย์เป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้าง มนุษย์ต้องมีชีวิตเพื่อนมัสการและรับใช้พระเจ้า และพระองค์ผู้ทรงสร้างสมควรได้รับการสรรเสริญแต่เพียงผู้เดียว ให้เราเรียนรู้ที่ไม่พึ่งตนเอง ถ้าเรามีชีวิตที่ปราศจากพระเจ้าเราจะทำตามเนื้อหนัง
ข้อที่ 26-27 เพราะเหตุนี้ พระเจ้าจึงทรงปล่อยให้เขามีกิเลสตัณหาอันน่าอัปยศ พวกผู้หญิงของเขาก็เปลี่ยนจากการสัมพันธ์ตามธรรมชาติให้ผิดธรรมชาติไป ฝ่ายผู้ชายก็เลิกความสัมพันธ์กับผู้หญิงให้ถูกตามธรรมชาติเช่นกัน และเร่าร้อนด้วยไฟแห่งราคะตัณหาที่มีต่อกันผู้ชายกับผู้ชายด้วยกัน ประกอบกิจอันชั่วช้าอย่างน่าละอายเขาจึงได้รับผลกรรมอันสมควรแก่ความผิดของเขา
พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์เพื่อมนุษย์จะมีชีวิตที่ถวายเกียรติแด่พระเจ้ามีชีวิตที่ถูกต้อง ตามพระคัมภีร์สนับสนุนความสัมพันธ์ทางเพศที่ธรรมชาติคือระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง ในชีวิตสมรสความสัมพันธ์กับเพศเดียวกันเป็นสัมพันธ์ที่ผิดธรรมชาติ และพระเจ้าจะพิพากษาราคะตัณหาเช่นนั้น และความประพฤติที่น่าละอายเป็นสิ่งพระเจ้าต้องลงโทษ และให้เรากลับใจใหม่กับพระองค์
ข้อที่ 28-32 พวกเขาเต็มไปด้วยสรรพการอธรรม ความชั่วร้ายอธรรม ความโลภ ความมุ่งร้าย ความอิจฉาริษยา การฆ่าฟัน การวิวาท การล่อลวง การคิดร้าย พูดนินทา ส่อเสียด เกลียดชังพระเจ้า เย่อหยิ่งจองหอง อวดตัว ริทำชั่วแปลกๆ ไม่เชื่อฟังบิดา มารดา โง่เขลา กลับสัตย์ ไม่มีความรัก ไร้ความปราณี แม้เขาจะรู้พระบัญญัติพระเจ้า ที่คนทั้งปวงประพฤติเช่นนั้นเขาสมควรตาย
ถ้าชีวิตของเรายังกระทำความบาปเหล่านี้อยู่ ให้เราสารภาพกับพระเจ้าในเรื่องความผิดบาปของเรา พระเจ้าทรงสัตย์ซื่อและยุติธรรมจะทรงยกโทษให้กับคนที่สารภาพบาป และเราจะมีชีวิตที่พบแต่สันติสุข เมื่อเราได้รับความรักของพระเจ้าแล้ว ให้เรียนรู้ในการใช้ชีวิตให้เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า
แบ่งปันพระพร ศจ.ศุภชัย วงศ์ธนาธิกุล
วันอาทิตย์ ที่ 7 กุมภาพันธ์ 2010
พระธรรม โรม 1:18-32
