พระธรรม ปัญญจารย์ 1:2-3      ปัญญาจารย์ 5:15     ปัญญาจารย์   12:6-8
1:2 ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง  1:3 ที่มนุษย์ทำงานตรากตรำภายใต้ดวงอาทิตย์ เขาได้ประโยชน์อะไรจากงานทั้งสิ้นที่เขาทำนั้น

ในโลกนี้ทุกอย่างล้วนอนิจจัง  เมื่อเราเกิดเรามาด้วยมือเปล่าไม่มีอะไรเราอย่ายึดติกับวัตถุสิ่งของในโลกนี้เลย  เพราะทุกคนแม้ว่าจะยากจนหรือมั่งมี เราต้องกลับมือเปล่าอย่างสะสมของในโลกนี้เพราะวัตถุสิ่งของไม่สามารถที่จะเอากลับไปได้ ไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้และยั่งยืนทุกออย่างล้วนแต่อนิจจัง

1ทิโมธี 6:7-8  เพราะว่าเราไม่ได้เอาอะไรเข้ามาในโลกฉันใด เราก็เอาอะไรออกไปจากโลกไม่ได้ฉันนั้น แต่ถ้าเรามีอาหารและเสื้อผ้า ก็ให้เราพอใจด้วยของเหล่านั้นเถิด

อาจารย์เปาโลได้กล่าวว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับความพอใจของแต่ละบุคคล ว่ามีความพอใจตรงไหน  เพราะมนุษยมักสร้างกรอบให้ตนเองต้องได้แบบนั้น ต้องแบบนี้เมื่อไม่ได้ตามเป้าหมายที่ตนเองคาดหวังก็ทำให้ทุกข์ไม่มีความสุข  ปัญหาไม่มีขา มนุษย์มักจะเดินไปหาปัญหา โลกนี้มีไว้เหยียบ ไม่ใช่มีไว้แบก  ทุกข์พระเจ้ามีไว้ให้เห็น ไม่ใช่ให้เป็นทุกข์  เพราะโลกนี้ล้วนแต่อนิจจัง

ยอห์น 14:6  พระเยซูตรัสกับเขาว่า "เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาได้นอกจากมาทางเรา
    พระเยซูทรงเป็นทางนั้นเป็นความจริง พระองค์ทรงเป็นความจริงในชีวิตของเราทุกคนที่เชื่อวางใจในพระเจ้า ผู้ที่เชื่อในพระเจ้าจะไม่ผิดหวัง เพราะพระองค์ทรงลงมาในโลกนี้เพื่อประทานสันติสุขให้กับมนุษย์เป็นสันติสุขที่ไม่เหมือนกับที่โลกให้ และมาประทานชีวิตนิรันดร์ให้กับผู้เชื่อทุกคนให้ไปถึงพระบิดา ซึ่งเป็นแผ่นดินของพระเจ้าที่ทรงเตรียมให้เราได้กลับไปอยู่กับพระเจ้า  เป็นที่ที่ไม่มีการร้องไห้อีกต่อไป

สรุป
พระเจ้าทรงให้สิทธิกับเรา ว่าเราจะเลือกแบบไหน ความจริงหรืออนิจจัง อนิจจังเป็นของชั่วคราวที่ไม่ยั่งยืน แต่สำหรับพระเยซูแล้วพระองค์ทรงลงมาในโลกนี้เพื่อประทานสันติสุขให้กับมนุษย์เป็นสันติสุขที่ไม่เหมือนกับที่โลกให้ และมาประทานชีวิตนิรันดร์

 
แบ่งปันพระพร  อาจารย์พนม  หนูไพโรจน์           

วันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์  2013