พันธกิจมานาประจำวัน

• พบความหวังได้ที่ไหน

  อลิซาเบ็ธต่อสู้กับอาการติดยามานาน เมื่ออาการดีขึ้น เธอจึงอยากช่วยผู้อื่น เธอเริ่มเขียนข้อความลงบนกระดาษแผ่นเล็กๆ และนำไปติดไว้ทั่วเมืองโดยไม่ใส่ชื่อ เอลิซาเบ็ธสอดกระดาษนั้นไว้ใต้ที่ปัดน้ำฝน และติดตามเสาไฟฟ้าในสวนสาธารณะ เธอเคยมองหาสัญลักษณ์ของความหวังและบัดนี้เธอก็ทิ้งสัญลักษณ์นั้นไว้ให้คนอื่นมาค้นหาต่อ ข้อความหนึ่งที่เธอเขียนบอกว่า “รักมาก ส่งความหวังให้”

• เวลาที่เหมาะสม

  เมื่อวานขณะที่ฉันจองตั๋วเครื่องบินให้กับลูกคนโตซึ่งกำลังจะไปเรียนต่อที่วิทยาลัย ฉันรู้สึกประหลาดใจที่แป้นคีย์บอร์ดยังคงใช้งานได้แม้จะเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาของฉัน ฉันมีความสุขที่ได้ใช้เวลากับลูกตลอด 18 ปีที่ผ่านมาจนอดเศร้าใจไม่ได้กับการที่ลูกต้องจากไป แต่ฉันก็ไม่อาจตัดโอกาสที่รอเธออยู่เพียงเพราะความคิดถึง ชีวิตช่วงนี้ของเธอเป็นช่วงที่เธอสมควรจะออกเดินทางไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่และสำรวจอีกฟากหนึ่งของประเทศ

• สลักไว้บนฝ่ามือ

  ตลอดหลายปีที่ชาร์ล สเปอร์เจียน รับใช้อยู่ที่คริสตจักรในกรุงลอนดอนในช่วงทศวรรษ 1800 ท่านชอบเทศนาข้อล้ำลึกของพระธรรมอิสยาห์ 49:16 ที่บอกว่า พระเจ้าทรงสลักเราไว้บนฝ่ามือของพระองค์ ท่านกล่าวว่า“ข้อความที่ดีเช่นนี้ต้องเทศน์เป็นร้อยๆ ครั้ง!” และเป็นความจริงอันล้ำค่าที่เราต้องใคร่ครวญในจิตใจซ้ำแล้วซ้ำอีก