พันธกิจมานาประจำวัน

• รอยพระบาทของพระเจ้า

  “ผมรู้ว่าพระเจ้าอยู่ที่ไหน” หลานชายวัยสี่ขวบบอกแครี่ภรรยาของผม “ที่ไหนหรือจ๊ะ” เธอถามด้วยความอยากรู้ “พระองค์อยู่ในป่าข้างบ้านของย่าฮะ” เขาตอบ แครี่เล่าสิ่งที่คุยกับหลานให้ผมฟัง เธอสงสัยว่าอะไรทำให้เขาคิดเช่นนั้น“ผมรู้” ผมตอบ “ตอนที่เราเข้าไปเดินเล่นในป่ากับเขาคราวก่อน ผมบอกเขาว่าแม้เราจะมองไม่เห็นพระเจ้า แต่เรามองเห็นสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำได้” “หลานเห็นรอยเท้าของปู่ไหม” ผมถามหลานชายตอนที่เราย่ำลงบนพื้นทรายริมแม่น้ำ “สัตว์ต่างๆ ต้นไม้ และแม่น้ำ ก็เป็นเหมือนรอยเท้าของพระเจ้า เรารู้ว่าพระองค์ทรงอยู่ที่นี่เพราะเราเห็นสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง” ผู้เขียนสดุดี 104 ชี้ให้เห็นพระเจ้าผ่านสิ่งที่ทรงสร้างเช่นกัน ท่านร้องว่า“ข้าแต่พระเจ้า พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆ พระองค์ทรงสร้างการงานนั้นทั้งสิ้นด้วยพระปัญญา แผ่นดินโลกมีสิ่งที่ทรงสร้างเต็มหมด” (ข้อ 24) คำว่าพระปัญญาในภาษาฮีบรูในที่นี้มักใช้บ่อยครั้งในพระคัมภีร์เพื่อบรรยายถึงงานฝีมือชั้นเยี่ยม พระราชกิจของพระเจ้าในธรรมชาติประกาศถึงการมีอยู่ของพระองค์และทำให้เราอยากสรรเสริญพระองค์ สดุดี 104 เริ่มและจบด้วยประโยค “จงถวายสาธุการแด่พระเจ้า” (ข้อ 1, 35) จากมือของทารกถึงดวงตาของนกอินทรี ผลงานขององค์พระผู้สร้างที่อยู่รอบตัวเราบอกถึงฝีพระหัตถ์อันยอดเยี่ยมของพระองค์ ขอให้เราชื่นชมอย่างอัศจรรย์ใจในวันนี้ และสรรเสริญพระองค์!

• ความเชื่อที่มั่นคง

  เมื่อแพทย์วินิจฉัยว่าลูกชายคนแรกเป็นออทิสติก ไดแอน ด็อคโค คิมและสามี ทุกข์ใจที่ต้องดูแลเด็กมีปัญหาด้านกระบวนการคิดไปตลอดชีวิต ในหนังสือ ความเชื่อที่มั่นคง เธอยอมรับว่าต้องต่อสู้กับการปรับเปลี่ยนความฝันและความคาดหวังที่มีต่ออนาคตของลูกชายที่รัก แต่ในกระบวนการอันเจ็บปวดนี้พวกเขารู้ว่า พระเจ้าทรงรับมือกับความโกรธ ความสงสัย และความกลัวของพวกเขา ตอนนี้ลูกชายพวกเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไดแอนใช้ประสบการณ์นี้หนุนใจพ่อแม่ของเด็กที่มีความต้องการเป็นพิเศษ เธอบอกคนอื่นถึงพระสัญญาที่มั่นคง ฤทธิ์อำนาจที่ไร้ขีดจำกัด และความรักมั่นคงของพระเจ้า เธอยืนยันว่าพระเจ้าทรงอนุญาตให้เรารู้สึกเสียใจได้ เมื่อความฝัน ความคาดหวัง หนทางหรือฤดูกาลในชีวิตของเรามาถึงจุดจบ ในอิสยาห์ 26 ผู้เผยพระวจนะประกาศว่า ประชากรของพระเจ้าสามารถวางใจพระเจ้าเป็นนิตย์ “เพราะพระเจ้าทรงเป็นศิลานิรันดร์” (ข้อ 4) ทรงสามารถค้ำจุนเราด้วยสันติสุขที่เหนือความเข้าใจในทุกสถานการณ์ (ข้อ 12) การเพ่งมองพระลักษณะอันไม่เปลี่ยนแปลงและร้องทูลต่อพระองค์ในยามยากลำบาก ทำให้เรามีหวังอีกครั้ง (ข้อ 15) เมื่อเราเผชิญความสูญเสีย ความผิดหวัง หรือสถานการณ์ยากลำบากใด พระเจ้าทรงเชื้อเชิญให้เราเปิดใจกับพระองค์ พระองค์ทรงรับมือกับอารมณ์แปรปรวนและคำถามของเราได้ ทรงอยู่กับเราและฟื้นฟูจิตวิญญาณของเราด้วยความหวังอันมั่นคง แม้เรารู้สึกว่าชีวิตกำลังพังทลาย พระเจ้ายังทรงทำให้ความเชื่อของเรามั่นคง

• พันธุกรรมของชาวสะมาเรีย

  ในการเสวนาเรื่องต้นกำเนิดของชาวอินโดนีเซียที่จาการ์ตา นักการเมืองคนหนึ่งบอกว่า เขาประหลาดใจกับผลตรวจรหัสพันธุกรรมของตน เพราะเขามีสายเลือดส่วนหนึ่งของชาวสะมาเรีย เขาภูมิใจกับการสืบทอดนี้ เขาบอกว่าเรื่องของชาวสะมาเรียใจดีในพระคัมภีร์เป็นตัวอย่างของการมีใจเอื้อเฟื้อโดยไม่มีเงื่อนไขแก่เขา แต่ผู้ที่ได้ฟังเรื่องชาวสะมาเรียใจดีเป็นกลุ่มแรกไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น ชาวยิวดูถูกชาวสะมาเรียว่าเป็นพวกลูกครึ่งที่นับถือรูปเคารพ แต่เมื่อพระเยซูทรงกล่าวอุปมาเพื่ออธิบายว่าใครคือเพื่อนบ้าน พระองค์ทรงยกชาวสะมาเรียเป็นตัวเอก (ลก.10:30-37) เมื่อชาวยิวถูกทำร้ายบนถนน เพื่อนชนชาติเดียวกับเขาสองคนกลับเดินเลยไป แต่ชาวสะมาเรีย “ครั้นเห็น [เขา] แล้วก็มีใจเมตตา” (ข้อ 33) เขาช่วยจนมั่นใจว่าชายที่บาดเจ็บจะได้รับการดูแลอย่างดี ก่อนจะจากไปเพื่อสะสางธุระของตน พระเยซูตรัสว่า เพื่อนบ้านคือผู้ที่เห็นความต้องการของคนอื่นแล้วยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ในสังคมอันวุ่นวายของเราที่ผู้คนมากมายกำลังเร่งรีบ ความเมตตาต่อเพื่อนบ้านอาจสูญหายไปอย่างง่ายดาย เราอาจไม่มีพันธุกรรมของชาวสะมาเรีย แต่ในฐานะผู้เชื่อที่รักพระเจ้า ขอให้เราเต็มใจจะเปลี่ยนตารางเวลาของเรา มองดูผู้คนรอบข้าง และหยิบยื่นความช่วยเหลือให้แก่ผู้ที่ต้องการ